Harde brexit? Geen paniek.
Het kan u moeilijk ontgaan zijn. Op 18 januari sprak premier May de verzamelde pers toe om de wereld kond te doen dat groot Brittanië voor een “harde” Brexit gaat. Geen gekonkelfoes, geen half-in-half-uit, maar een mooie, duidelijke exit. “Brexit means Brexit”. Het Verenigd Koninkrijk neemt zijn lot in eigen handen en vaart standvastig naar een nieuwe toekomst.
Europe no more…
Qua onderhandelingen, maakt dat de brexit iets gemakkelijker. Men kan met een propere lei beginnen en eventuele akkoorden met Europa en andere grote landen van nul opbouwen. Geen discussies over welke dingen wel blijven, en welke dingen niet. Tabula rasa. Alsof men met een nieuwe handelspartner zou te maken krijgen. Een soort “CETA Canada”-verhaal dus. En hopen dat de Waalse regering niet opnieuw gaat dwarsliggen.
Allicht heeft hier wel een Trump-effect gespeeld: vriend Donald had al laten blijken gerust met het VK een “deal” te willen maken om er een soort 51e economisch aanhangsel van te maken. En dan is half-in-half-uit Europa eerder een probleem dan een oplossing. En ook China had ondertussen al aan Mrs May laten weten dat het rond tafel wil gaan zitten. De groten dezer aarde zien blijkbaar graag het Europa-blok uit elkaar vallen en willen Engeland graag steunen in het opbreken van de unie. Divide et impera.
En wat ook opvallend is: de mood bij de Engelse bevolking is stilaan aan het veranderen. Als we dan toch weg zijn, dan moeten we er maar het beste van maken; Een propere scheiding geeft ons de vrijheid om meer en beter te doen met de rest van de wereld. Een LAT relatie is niet direct een ideaal uitgangspunt om nieuwe partners te zoeken, dus laten we maar beter definitief verhuizen. Zo luidt de redenering. En dus is er bij de Engelse bevolking merkwaardig genoeg een nieuw soort optimisme aan het groeien. Misschien komt het allemaal toch nog goed met de post-Brexit wereldorde.
Goed nieuws…
De “markten” zagen dat alvast als goed nieuws. Eindelijk duidelijkheid en eindelijk weten we waar we aan toe zijn. Het pond steeg meteen een paar procenten tegenover de Euro. Het is dus duidelijk dat men het pond ondergewaardeerd vindt. Elke sprankel “duidelijkheid” komt meteen ook het pond ten goede. De markten zijn dus blijkbaar niet echt bang zijn van de harde Brexit zelf, maar wel van de politieke en economische onzekerheid die er rond hangt. En dat is geen kleine nuance. Investeerders zullen dus een paar jaar moeten wachten voor duidelijk wordt in welke wereld Engeland morgen wakker wordt.
Ondertussen zijn er natuurlijk nog een paar kleine zaken te regelen. De grens met Ierland bijvoorbeeld. Of misschien zelfs die met Schotland. Het zal nog wel eventjes duren eer de mist optrekt.
Ondertussen leven we een paar jaar lang in een soort uitgerekte televisie-soap: elke aflevering is er een nieuwe spannende cliffhanger. Maar niemand weet eigenlijk wanneer het “happy end” gaat komen.
En ondertussen ploegen de Engelsen rustig voort. Keep calm and carry on.